-
Людмила Круглик, г. Дзержинск. «Шагнула в мир в двадцатом веке»… «Жизнь повторяется в стихах»
Паважаныя сябры, рада сустрэчы з вамі! Крыху пра сябе. Творчасцю займаюся з дзяцінства. Больш сур’ёзна — з 1992 года. Маю чатыры асабістыя паэтычныя зборнікі («Мелодия души» 2009 г., «Осенняя рапсодия» 2013 г., «Аромат фиалки» 2014 г., «Знічкі лістапада» 2015 г.). Дванаццаць зборнікаў выйшла ў сааўтарстве. Хвалюць многія тэмы, пішу на рускай і беларускай мовах. Спрабую выкарыстоўваць розныя формы вершаскладання. Моя жизнь Шагнула в мир в двадцатом веке, Когда последствия войны Глядели костылём калеки И миной на полях весны. Старинный Несвиж, где озёра И замок на крутой горе,…
-
Людміла Круглік. Прызнанне
Ціхі бераг і возера блізка, Промні сонца на сіняй вадзе, І вярба нахілілася нізка… Я гукаю юнацтва: “Ты дзе?” Жоўты ліст, як вандроўнік, у плыні Мые шчодра пылінкі гадоў, Дзе сцяжынкі жыцця, успаміны, І шляхі між агнёў гарадоў. Хвалі зносяць лісточак зжаўцелы, Ён далёка, маленькі такі… Азірнуцца назад не паспела, Час схаваўся ў завулках глухіх. Мне так лёгка, няма нават стомы… Восень кружыць мінулыя дні. Бераг родны і сення я дома, Дзе азёры – жыцця карані.