-
Любовь Турбина, г. Москва. «Она такая же светлая, как и ее проникновенное творчество»
Познакомились с Любовью Николаевной в издательском доме «Звязда» в Минске. Она, на несколько деньков приехав из Москвы в дорогую своему сердцу белорусскую столицу, интересовалась возможностью издания книги прозы. Уточняла о наличии в издательстве ее предыдущего издания – книги стихов «Огни на воде». В наличии оказалось всего лишь несколько экземпляров. Хотелось сказать тогда поэтессе, что ее «Огни на воде», как, впрочем, и не только они, уже давно горят в сердцах многочисленных поклонников ее «слабости» — любви к поэтическому слову. Автор солидной библиотеки собственных произведений Любовь Турбина подарила мне тоненький сборник стихов «Четыре портрета». Я вспомнила, что ее самая первая – тоненькая, в 64 странички книжечка, «Улица детства», вышла именно в Минске.…
-
Рэгіна Рэўтовіч. Имёны герояў
Гісторыя адлічвае гады, Якія лёс наш у вяках ствараюць, Не зарастаюць памяці сляды, Што людзі ў перамогах пракладаюць. Праз цені, праз нястачу і вайну Пранеслі продкі мір і незалежнасць, Нашчадкам падарылі цішыню, Сяброўства не парушылі бязмежнасць. Спыні свой крок імклівы, пешаход, Ля помніка каўказскаму герою, Спазнай – і карачаеўскі народ За Беларусь узяў у рукі зброю. Ішоў у бой пад свіст смяротных куль, Вёў за сабой братоў сваіх названых. Здзіўляўся вораг люты: “Як, адкуль Сыны Каўказа тут, у партызанах?!” Рэспублік брацкіх годныя сыны, Імёны вашы ўпісаны навечна У гістарычны летапіс вайны, I ў сэрцах нашых памяць будзе вечнай!
-
Людмила Круглик. Дом деревянный…
Все наши корни на этих крылечках, Смотрит из прошлого русская печка...
-
Людмила Круглик. Вдохновение
С утра морозец и душа, Которая ещё дремала, Мечте навстречу чуть дыша Спешит, как будто опоздала На поезд жизни, что дорог Прошёл, пыхтя уже немало. Но мысль – назойливый сверчок Твердит: «До старого вокзала ещё идти сквозь дождь и снег под стон и завыванье стужи…» Ну, а сегодня, в час потех, Мороз оставил лёд на лужах… И встрепенулась вдруг душа, Летит за облако рассвета. А мысль спешит едва дыша За вдохновением поэта…
Вам также может понравиться
Дзяржынскі след у кніжным моры
Людміла Круглік. Дажджы каторы дзень
Людмила Круглик. Дом деревянный…
-
Людміла Круглік. ТрыАлет
Жоўты ліст закружыўся ў паветры, Прытуліўся да нетраў зямлі… Чалавек. І жыцця кіламетры З роднай хаты аднойчы пайшлі. Па сцяжынках з дажджамі і ветрам, Дзе зярнятка спавіта ў раллі… Жоўты ліст закружыўся ў паветры, Прытуліўся да нетраў зямлі.
-
Людміла Круглік. Прызнанне
Ціхі бераг і возера блізка, Промні сонца на сіняй вадзе, І вярба нахілілася нізка… Я гукаю юнацтва: “Ты дзе?” Жоўты ліст, як вандроўнік, у плыні Мые шчодра пылінкі гадоў, Дзе сцяжынкі жыцця, успаміны, І шляхі між агнёў гарадоў. Хвалі зносяць лісточак зжаўцелы, Ён далёка, маленькі такі… Азірнуцца назад не паспела, Час схаваўся ў завулках глухіх. Мне так лёгка, няма нават стомы… Восень кружыць мінулыя дні. Бераг родны і сення я дома, Дзе азёры – жыцця карані.
Вам также может понравиться
Людмила Круглик. Дом деревянный…
Людміла Круглік. Крынічка
Людміла Круглік. Навасадская крыніца
