Карусь Каганец
-
“Я-то скарэй у Навасады паджгаў…”
Па ўсім відаць, Каганца вёска вабіла сваёй духоўнасцю, скарбамі народнай мудрасці. Ён гаварыў з усімі па-беларуску і сам мацаваўся беларускасцю. Ёсць у яго творах словы, выразы, параўнанні, якія я чула ад навасадцаў яшчэ ў дзяцінстве: “Усюды добра, а дома найлепей”
-
Светач, якому не згаснуць
Імя слыннага дзеяча беларускага адраджэння Каруся Каганца чырвоным радком упісана ў гісторыю нацыянальнай культуры, багатую духоўную спадчыну беларусаў. У 2012 годзе споўнілася 145 гадоў з дня нараджэння вядомага земляка, чалавека няпростага лёсу, перажыўшага шмат выпрабаванняў на мяжы двух стагоддзяў, і захаваўшага гонар сапраўднага беларуса. З Койданаўшчынай (Дзяржыншчынай) звязаны значны адрэзак жыцця Каруся Каганца. Ва ўрочышчы Лісія Норы была яго сядзіба, якая, нягледзячы на шляхецкае паходжанне гаспадара, знешне нічым не адрознівалася ад сялянскіх двароў. Ужо ў свядомым узросце, гаворачы пра сялянства, Карусь Каганец прызнаваўся: “ … разам пасвіў, разам гуляў, разам працаваў і цяпер маю між імі сваякоў”. Непасрэдная блізкасць да народа, веданне яго жыцця і мараў пра лепшую долю прарасло…